ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΜΕΤΙSSAGE EINAI

ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ

ANAΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ή

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΙΚΡΟΨΥΧΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ (όπως και οι κανονιστικές σκέψεις)ΤΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ

αλλά κι αλλιώς

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΩΝ ΑΘΕΑΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

[1]
Η εξαίρετη αναγνώστρια της λογοτεχνίας και όχι μόνον, η ειδήμων της αναγνωστικής ανταλλαγής, η κ. Πόλυ Χατζημανωλάκη, αυτή η Δρ. της θεωρητικής φυσικής παρά τω κυρίω Πριγκοζίν που της αρέσει να λέει πως έρχεται από την άλλη κουλτούρα αλλά για μένα είναι μια δημιουργική διασταύρωση, ένα υβρίδιο, ένα metissage και από τις δύο κουλτούρες (θετικές επιστήμες και ανθρωπιστικές) έκανε - ανάμεσα σε μια σειρά άλλες έ-ξο-χες αναρτήσεις, μία, η πιο πρόσφατη, την οποία θα ήθελα να επισκεφθείτε και να θεωρήσετε τα σχόλιά μου εκεί ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥΤΡΟΠΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ της Π.Χ. ως ανάρτηση στο ιστολόγιό μου εδώ, μιας και το Καταφύγιο της Εξαφάνισης:"Αντιγόνη", θα αργοπορήσει. Μπορείτε να επισκεφθείτε τις αναρτήσεις αυτές είτε προχωρώντας από τη δεξιά στήλη στην ενότητα με τα ιστολόγια που παρακολουθώ και να "κλικάρετε"/επιλέξετε το ιστολόγιο ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΑΠΟ ΚΕΡΙ είτε να ¨κλικάρετε¨πάνω στους τίτλους των αναρτήσεων που παρατίθενται στη συνέχεια.
Στο ιστολόγιο λοιπόν της Πόλυς Χατζημανωλάκη, ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΑΠΟ ΚΕΡΙ, η πρόσφατη ανάρτηση (12/05/2009) με τίτλο: Ο Τρελός του Μπερζεράκ: μελετώντας τον ιδανικά γαλήνιο και τρομακτικό κόσμο του χάρτη αποτελεί για μένα μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να σκεφθούμε με όρους χαρτογράφησης (ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΣ ΧΑΤΖΗΜΑΝΩΛΑΚΗ) την αφήγηση αλλά και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διερωτηθούμε για τη σχέση θεμελίωσης, μεθόδου και μοναδικότητας επιλέγοντας πάντα τη δημιουργική από την επεξηγηματική /κανονιστική σκέψη (με τους όρους του Αντόνιο Γκράμσι).
Δείτε τώρα τι σημαίνει διαβάζω λογοτεχνία και τι σημαίνει αναγνωστική ανταλλαγή όταν διαβάζω ένα γραπτό κείμενο και γράφω για αυτό ενώ συζητώ και επ΄αφορμή του. Δείτε τώρα πόσα σπουδαία πράγματα μπορούν να συμβαίνουν όταν μια γυναίκα από την "άλλη κουλτούρα" - εκείνη των επιστημών (sciences-θεωρητική φυσική/physics) αποφασίζει να διασταυρωθεί με την "άλλη κουλτούρα" (αυτό το "άλλη" είναι πάντα το "άλλο" καθώς μετατοπίζεται η οπτική) εκείνη των ανθρωπιστικών επιστημών (humanities). H Πόλυ Χατζημανωλάκη συνεχίζει την πρόσκληση - πρόκληση των αναγνωστικών ανταλλαγών στην ανάρτησή της με τίτλο " Όπου ο Ζωρζ Σιμενόν ταξιδεύει στο χάρτη με το τρένο των ονείρων του και ο ήρωάς του ρίχνει ένα μαύρο πιόνι σε ένα φλιτζάνι τσάι.". Τα σχόλιά μου εκεί συνεχίζουν να είναι μια ανάρτηση εδώ και η Πόλυ παρατηρώντας τη δική μας κουλτούρα εδώ επιβιβάζεται σε αυτήν με τις αποσκευές της γεμάτες και με τις δύο κουλτούρες. Aποδεικνύοντας εξόχως πως το τρένο μας (;), το πλοίο μας (;), το διαστημόπλοιό μας, αν προτιμάτε, δεν πρόκειται να αναχωρήσει αν δεν υπάρχει οπωσδήποτε η γνώση της μιας κουλτούρας, υποχρεωτικώς.

Αυτό που επιχειρείται ίσως εδώ αλλά οπωσδήποτε εκεί, στις Πινακίδες από κερί ΣΥΝΙΣΤΑ ΜΙΑ ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ που επιτέλους μιλά για τη λογοτεχνία - και όχι μόνον - με τη χειραφέτηση του αδαούς, αυτή την προϋπόθεση κάθε ανταλλαγής σε μια κοινότητα ανθρώπων (δες Ζακ Ρανσιέρ στο εκδοτικό γεγονός Ρανσιέρ, Ο Αδαής Δάσκαλος, εκδόσεις:ΝΗΣΟΣ)
[2]

Σας προσκαλώ επίσης να επισκεφθείτε το ιστολόγιο της JustMe, Κακός Μπελάς, και να διαβάσετε την πρόσφατη μεταφραστική της άσκηση στο ποίημα του Κόλριτζ, Παγωνιά τα μεσάνυχτα. Στο ίδιο ιστολόγιο μπορείτε να απολαύσετε και μια σειρά από άλλες ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ ΑΛΛΟΓΛΩΣΣΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ. Εκεί ας δούμε το δεύτερο σχόλιό μου για τα σκάνδαλα αυτού του ποιήματος που γράφεται από έναν ποιητή, τον Κόλριτζ, που προχωρά από το Διαφωτισμό προς τον Ρομαντισμό .

Πρόκειται για δύο αναγνώσεις ιστολογίων που είμαι σίγουρος πως θα απολαύσετε.

[3]

H φίλη Ελένη Χοντολίδου, δασκάλα μεγάλων παιδιών (Πανεπιστήμιο) αλλά και μικρών παιδιών (εκπαιδευτικοί και μαθητές/τριες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας και..και..) μέσα από το δικό της ιστολόγιο ΤΑ ΣΚΟΡΠΙΑ περιδιαβαίνει το Λονδίνο και μας καλεί να βλέπουμε μαζί της εκείνα που βλέπει αυτή και να ακούμε εκείνα που ακούει αυτή. Αυτό το μοίρασμα είναι για μένα η δημοκρατία του βλέμματος και της ακοής. Τα σύντομα σχόλιά της και οι φωτογραφίες της αλλά και οι σύνδεσμοι που προτείνει συνιστούν για μένα ένα παράδειγμα του τι θα μπορούσε να σημαίνει δημοκρατική ενεργή ιδιότητα του πολίτη [active democratic citizenship].

[4]
Από το Substratum (το δικό μου ΄Αλλο! - ιστολόγιο) σας χαιρετά ο έρωτας του Βάλτερ Μπένγιαμιν για την ΄Ασια Λάσιτς και όχι μόνον (όπως μπορείτε να δείτε από τα ποιητικά ξόρκια στη δεξιά στήλη).

[4] (κι αφού - σας προτείνω - έχετε επιτελέσει τα [1] - [2] [3])

Μπορείτε επίσης να διαβάσετε - "κλικάροντας" πάνω στον τίτλο τους (Ετικέτες, δεξιά στήλη) - παλαιότερες αναρτήσεις μου και με την εξής σειρά (ή με όποια σειρά επιθυμείτε):

(α΄) η ψήφος των ποιητών (β΄) η μοναδική ερμηνεία των συμβάντων Διαβάζοντας το κατηγορητήριο στη δίκη της Ιωάννας της Λωραίνης (γ΄)διασταυρώσεις

Περιμένοντας την Αντιγόνη λοιπόν!

Βαγγέλης Ιντζίδης, Μάης του 2009

υγ1 ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΥΣ ΧΑΤΖΗΜΑΝΩΛΑΚΗ

Βαγγέλη καλέ μου φίλε

και συν - αναγνώστη

καλησπέρα,

Χωρίς άλλο θέλω πρώτα από όλα να σε ευχαριστήσω για την ψυχική σου γενναιοδωρία να ενσωματώνεις στις αναρτήσεις σου κομμάτια από δικά μου σχόλια ή όπως τώρα με λινκ να καλείς τους ιστολογικούς σου φίλους στο φτωχικό μου. Με αυτή σου την ανάρτηση επικυρώνεις ένα καινούργιο φαινόμενο, που το ζούμε τελευταία - περίπου το διαμορφώνουμε - αλλά ίσως πρέπει να αναδείξουμε κάποιες πλευρές του, που οδηγούν σε ανεξερεύνητες μορφές δημιουργικότητας, για μας τουλάχιστον τους νέους, τους αναλφάβητους μπλόγκερς , που καλά καλά δεν έχουμε ακόμα αφομοιώσει αυτό το νέο μέσο και να που αρχίζουμε και το μεταμορφώνουμε (και να μεταμορφωνόμαστε κι εμείς).

Να που σιγά σιγά, σε αυτό το φιλόξενο χώρο – αρχικά μεταξύ αγνώστων – άρχισαν να χτίζονται οι γέφυρες παρηγοριάς και όχι μόνο. Αρχίσαμε να τολμάμε, ο καθείς με τον τρόπο του, να διαβάζουμε ο καθείς από τη δική του οπτική, να δημιουργούμε σιγά σιγά ένα αναγνωστικό εργαστήρι, όπου δεν παρουσιάζουμε πια βιβλία αλλά ή τα συνεχίζουμε, ή τα συγχωνεύουμε, ή αναδεικνύουμε τις αθέατες πλευρές τους, με το θράσος της δημιουργίας αλλά και το ρίσκο της δημόσιας κριτικής και διαφωνίας των συνοδοιπόρων.

Κάποτε οι συγκρούσεις είναι τόσο έντονες που θυμίζουν τη βία των πανεπιστημιακών αμφιθεάτρων – για να θυμηθούμε τι συνέβη στο Ταξίδι στην άκρη της νύχτας – κάποτε οι αναγνώσεις αποκλίνουν και πρέπει να δοκιμάζουμε τις αντοχές μας με αυτή την ετεροχρονισμένη προφορικότητα – στο μπλογκ ο αντίλογος καραδοκεί – και άλλοτε πάλι έχουμε εκπληκτικές δημιουργικές συνέχειες στο ιδιο ή σε άλλα μπλογκς όπως τα δικά σου ποιήματα, τα κείμενα της Just me ή ακόμα άλλες αναρτήσεις όπως η συνέχεια της τεϊοποσίας στον κακό μπελά, μετά τον καπελλά και τις δίκες του Καμύ και του Κάφκα.

Αυτό λοιπόν το γαϊτανάκι των ανταλλαγών, όπου ο ένας εμπνέεται από τον άλλο και συνεχίζει με σχόλια ή με άλλη ανάρτηση, όχι μόνο είναι κάτι καινούργιο που αξίζει να διερευνηθεί από τους θεωρητικούς, αλλά για μας που το ζούμε είναι πράγματι μια άσκηση ανοχής και δημοκρατίας, που συγκροτεί την αναγνωστική και συγγραφική μας συνείδηση στην κατεύθυνση της μεγαλοψυχίας και της μη κανονιστικής προδιάθεσης. Αυτά με την καλησπέρα μου και ελπίζω να επανέλθω.

Να’σαι πολύ καλά.

Πόλυ Χατζημανωλάκη